സ്വപ്നകവാടത്തിൽ നിന്മുഖം കാണുവാൻ ,
നിദ്രയെ അന്ന് ഞാൻ കൂട്ടുപിടിച്ചു .
ചുഴികളാൽ ചുറ്റി നിന്നൊരു ലോകത്തിൽ ,
ആനന്ദഭാവത്തിൽ ഞാനിറങ്ങി.
ചോദ്യങ്ങളില്ലാത്ത സമൂഹവും ,
വർണങ്ങൾ വിരിഞ്ഞ ചുറ്റുപാടും
കയ്യൊന്ന് കോർക്കാൻ നിൻ വിരലുകളും
കൂട്ടിനായ് കുളിർപ്പനിനീർകാറ്റും
യാഥാർധ്യലോകത്തെ ഒറ്റപ്പെടലിൽ ,
ഒരു പുഞ്ചിരിയായ് നീ ഒഴുകിയെത്തി .
ആകാശമേടയിൽ പാർക്കുവാനും ,
തിരകളെ തൊട്ട് തലോടുവാനും ,
കൊട്ടാരക്കെട്ടുകൾക്കുള്ളിൽ ചെന്ന്
രാജാവും റാണിയുമായി മാറുവാനും ,
കുത്തൊഴുക്കുള്ലൊരു വെള്ളച്ചാട്ടത്തിൽ
ഇഷ്ടംപോലൊന്ന് കുതിക്കുവാനും ,
നീലക്കുറിഞ്ഞികൾ പൂക്കുവാൻ കാക്കാതെ
കണ്ണാൽ അവയെ കോർക്കുവാനും
എന്തിനും നീയെന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടായ് ,
എൻ തോഴനായ് നീ എന്നരികിലുണ്ടായ്
കണ്തുറന്നപ്പോളാ കനവുകളെ
വീണ്ടും കാണുവാൻ ആവേശമായ്
ജോലിഭാരങ്ങളും മറ്റു തിരക്കുകളും
എൻ ഉറക്കത്തിൻ മീതെ വിലങ്ങുവെച്ചു .
നിന്നെ കാണുവാൻ,നിന്നോട് മിണ്ടുവാൻ
സാഹചര്യങ്ങൾ തടസ്സം നിന്നു .
എന്നെന്നും നിദ്രയെ പ്രാപിക്കുവാൻ ,
എന്നെന്നും നിന്നടുത്തെത്തീടുവാൻ
ഉപായമോന്നെ ഞാൻ
കണ്ടതുള്ളു .
നിഷ്ക്രിയാത്മകമാമെൻ പ്രാണനെ
നിഷ്പ്രഭമാക്കിമാറ്റുക തന്നെ .
ആഹാ , സ്വപ്നമേ നിന്നെ വരിക്കാൻ
ഞാനിതാ ഈ ഞൊടി എത്തുകയായ് ...
നിനയ്ക്കാതെ കിട്ടുന്ന ഭാഗ്യങ്ങളത്രേ സ്വപ്നങ്ങളെന്ന് ,
പൂർണ്ണമായ് ഇന്നിതാ ബോധ്യമായ് ..........
No comments:
Post a Comment