ആയിരം പൂർണചന്ദ്രന്മാർ ഒന്നിച്ചു നിന്നാലും
ആഴികൾ കൂട്ടമായ് അലതല്ലിയെന്നാലും
നമ്മുടെ സാഹോദര്യം വർണിക്കാനാകുമോ ?
എൻ പുഞ്ചിരിയെ മഴവില്ലാക്കി,
എൻ കണ്ണീരിനെ പനിനീരാക്കി ,
എൻ കുറുമ്പുകളിൽ കൂട്ടുകാരനായ് ,
എന്നുടെ വികൃതിയിൽ അച്ഛ നായ്
എൻ നിഴൽപോലെ നീയെന്നുമുണ്ടായിരുന്നു .
ദീർഘമാം ജീവിതപദയാത്രയിൽ ഇനിയെന്നും
എന്നുടെ താങ്ങായ് തണലായ്
ജ്യേഷ്ഠ സഹോദരാ നീയുണ്ടാകുവാൻ
എന്തു പ്രാർത്ഥന ഞാൻ ചെയ്യേണ്ടു..
No comments:
Post a Comment